Deratyzacja
Deratyzacja czyli odszczurzanie to zwalczanie za pomocą środków chemicznych, fizycznych lub biologicznych wszelkich szkodliwych gryzoni, najczęściej szczurów i myszy. Przeważnie zatrutym pokarmem lub za pomocą pułapek, rzadziej innymi metodami.
Według statystyk w Warszawie, Krakowie i Wrocławiu szczurów jest nawet trzy razy więcej niż mieszkańców.
Lęgną się wszędzie tam, gdzie znajdą starą zabudowę. Eksperci od deratyzacji dawno przestali bowiem uważać tylko na kanały, w których szczury królują od zawsze. Kiedy zaczyna im się tam robić zbyt ciasno, nowego terytorium szukają w wielkich, starych piwnicach, gdzie pełno korytarzy. Nie gardzą też przejęciem klatek schodowych. Szczególnie tam, gdzie wciąż działają zsypy. Latem jednak szczury wychodzą jeszcze bardziej "do ludzi". Specjaliści ostrzegają, że kiedy zaczyna się sezon dokarmiana gołębi, kaczek i innych stworzeń na starówkach i w parkach, po swoją porcję przychodzą także szczury.
Obecność gryzoni a zwłaszcza myszy i szczurów w miastach jest dość powszechnym problemem. Ich obecność dla większości osób jest dość stresująca jednak to wirusy i bakterie, które roznoszą sprawiają, że obecność ta wymaga natychmiastowej reakcji.
Polecamy artykuły:
Deratyzacja Szczurów
Szczur wędrowny prowadzi naziemny tryb życia, jest aktywny głównie nocą i o zmroku. Kopie nory, często w pobliżu wody. Jest doskonałym pływakiem. Zwykle szczury żyją w dużych stadach, w których dominują samce. Kolonie mogą liczyć 200 osobników, które bronią zajmowanego terytorium przed obcymi szczurami. Żyją do czterech lat, ocenia się, że na wolności przeważnie do dwóch.
Nocą szczury wędrują w poszukiwaniu jedzenia; potrafią nauczyć się skomplikowanej drogi do żerowisk przez sieci nor i kanałów. Znaczą drogi przy użyciu moczu. Są wszystkożerne. W miastach żywią się głównie odpadkami pozostawionymi przez ludzi. Jedzą pokarm roślinny: liście, korzenie, gałązki, nasiona, orzechy, owoce, kwiaty i warzywa. Przyczyniają się do rozprzestrzeniania nasion. Preferują jednak pokarm zwierzęcy[5]. Zjadają bezkręgowce, jaja i padlinę, potrafią polować, atakują pisklęta i dorosłe ptaki, myszy i małe jaszczurki. Obserwowano szczury wędrowne żyjące nad morzem, które chwytały ryby łapkami. Potrafią atakować także zwierzęta większe od siebie, w tym hodowlane, jak króliki i prosięta.
Zarówno szczur wędrowny, jak i szczur śniady boją się człowieka, są mało agresywne. Gdy widzą człowieka uciekają, lecz jeżeli nie mają dokąd – bronią się poprzez atak, rzucając się na człowieka.
Szczury wędrowne są uznawane za bardzo poważne szkodniki, szczególnie ze względu na to, że pasożytują na nich wszy i pchły, które przenoszą wiele chorób groźnych dla ludzi. Należą do nich dżuma, dur brzuszny, włośnica, tularemia i leptospirozy. Same szczury szkodzą ludziom poprzez wyjadanie i zanieczyszczanie odchodami zapasów jedzenia, oraz uszkadzanie instalacji i budynków. Mogą zabijać zwierzęta domowe i hodowlane.
Mysz domowa występuje w całej Polsce. W lecie przebywa głównie na polach uprawnych (zboża), w ogrodach i sadach. Zimą przenosi się do zabudowań, chociaż może zimować również w polu. Obserwuje się trzy etapy inwazji obiektów gospodarczych: pierwszy tuż po żniwach, drugi po pierwszych przymrozkach i trzeci po dużych mrozach w styczniu lub w lutym.
Mysz domowa jest bardzo żarłoczna, zjada bardzo dużo produktów żywnościowych, a dziesięć razy więcej zanieczyszcza, czyniąc niezdatnymi do spożycia. Przy dużym zagęszczeniu na polach zbóż wyrządza znaczne szkody. Występując w naszych mieszkaniach przegryza opakowania, ubrania, wyroby ze skór, książki i z resztek buduje swoje gniazda.
Najskuteczniejszy sposób na pozbycie się ich to zlecenie tego specjalistom.
Nie zwlekaj zadzwoń już dziś!
795 225 707
Skontaktuj się z nami. pogotowie@dddsecretservice.pl
Strona zrobiona w kreatorze stron internetowych WebWave